Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pedicularis palustris & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Erbo-di-pesou(-de-palun)

Pedicularis palustris

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Autre noum : Tartarèio(-roujo).

Noms en français : Pédiculaire des marais, Tartarie rouge.

Descripcioun :
Aquesto erbo-di-pesou a despareigu di plano prouvençalo, alor que se troubavo encaro en Camargo i'a un trentenau d'annado. Aro èi proun raro e se vèi pu que dins lis Aup interno. Coume soun noum lou dis, trachis dins li palun tourbous e li prado palustro. Se recounèis majamen à si sepalo dentado e si petalo d'un roso clar.

Usanço :
Lis usanço couneigudo soun pulèu anciano : se dis qu'es astringènto e qu'ansin sarié emoustatico e bono contro li moureno e li gròssi règlo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Pedicularis
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Vo
Mai à avoust

Liò : Tourbiero - Palun tourbous - Prado palustro
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Pedicularis palustris L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Pedicularis palustris & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
ges
RRR
RR

Coumpara Erbo-di-pesou(-de-palun) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò